Escolle
a túa cabaza. O tamaño non importa,
pero
procura que estea máis verde que madura.
Aguantará
máis tempo.
Coa
axuda dun familiar maior
corta
a parte superior da cabaza
e
gárdaa. Servirache de
tapa.
Colle
unha culler e baleira o interior da cabaza.
Límpaa
moi ben para que quede só a tona dura
do
exterior.
Talla
unha cara que dea
moito
medo. Cun coitelo ide tallando os ollos, o nariz,a boca...
pero
procura que estea máis verde que madura.
Aguantará
máis tempo.
Decora
a cabaza, colócalle unha candea no interior
e
xa está. Colócaa na fiestra, na terraza,
nun valado, no camiño
e... a meter medo á veciñanza.
Botádelle unha ollada ás fotos das últimas actividades realizadas. 
Coa
axuda dun familiar maior
Esa noite está relacionada moi directamente co mundo dos mortos.Ninguén podía saír do
pobo, pois as ánimas dos finados volvían
visitar ás súas familias e ás súas vellas casas para quentárense ao carón do
lume e comer dos alimentos que con agarimo lles tiñan preparados os parentes. 
Os celtas para afastar dos seus castros perigosas ánimas defuntas e
errantes adoitaban poñer no alto das muradas as caveiras iluminadas dos inimigos
mortos en campaña. De aquí vén a tradición europea de facer caliveras na
cortiza dos melóns, ou cabazos ou calabazotes. Ainda que dándolle nomes
diferentes: calacús
polas Rías Baixas, caveiras
de melón en Cedeira, calabazotes
en Ortigueira, colondros
en Ourense...etc
